De anti-corrosie van ondergrondse stalen buizen is een belangrijke procedure om de levensduur ervan te garanderen en te verlengen. Om ervoor te zorgen dat de corrosiewerende isolatielaag stevig met de buiswand verbonden is, is het ontroesten van de buis het belangrijkst. Over het algemeen kan de roest op het oppervlak van de stalen buis worden onderverdeeld in drijvende roest, middelmatige roest en zware roest, afhankelijk van de fabriekstijd, opslag- en transportomstandigheden en de vochtigheidsgraad.

Zwevende roest: Wanneer de fabriekspoort kort is en buiten de open lucht wordt opgeslagen, is er over het algemeen slechts een kleine hoeveelheid dunne korst op het oppervlak van de buis. De metaalglans kan zichtbaar worden door handmatige handelingen zoals een staalborstel, schuurpapier en katoenen garen.

Middelmatige roest en zware roest: wanneer de leverdatum lang is en deze in de open lucht wordt opgeslagen of herhaaldelijk wordt getransporteerd en het transport lang duurt, zal het oppervlak van de buis er geoxideerd en verroest uitzien en zullen de roestvlekken zwaarder zijn, en de In ernstige gevallen zal de oxidehuid eraf vallen.

Ernstig gecorrodeerde leidingen zijn niet geschikt voor onderwaterafleversystemen. Voor middelroestende buizen en grote batches kan mechanisch ontroesten worden uitgevoerd met behulp van roestverwijderaars of mechanische zandstraalmethoden, wat de arbeidsefficiëntie kan verbeteren en de vervuiling voor mens en lucht kan verminderen.

Een hoge corrosiewerende kwaliteit is vereist of als de binnen- en buitenwanden van de buis zijn verroest, kunnen chemische roestverwijderingsmethoden worden gebruikt om oxiden op de binnen- en buitenoppervlakken van de buis effectief te verwijderen. Ongeacht welke methode wordt gebruikt om roest te verwijderen, de anticorrosielaag moet onmiddellijk na het verwijderen van roest worden behandeld om opnieuw oxidatie en corrosie door lucht te voorkomen.