De oliebehuizing heeft een korte verbinding, waardoor dit fenomeen wordt veroorzaakt door interne mechanische storingen zoals excentriciteit van de rol of as, overmatig lasvermogen of andere redenen. Naarmate de lassnelheid toeneemt, neemt de extrusiesnelheid van de onbewerkte buis toe. Dit vergemakkelijkt de extrusie van de vloeibare metaallagen en oxiden die tot de smelt zijn verhit tot de las van hoge kwaliteit. Tegelijkertijd kan het verhogen van de lassnelheid ook de verwarmingstijd van het groefoppervlak verkorten, zodat de kortsluiting van de olie kan worden verkort en de door hitte beïnvloede zone kan worden verkleind.

Integendeel, niet alleen de door hitte beïnvloede zone is breed, maar ook de dunne laag van de vloeibare metaalmassa die op het groefoppervlak wordt gevormd, wordt dik en er ontstaan ​​grote bramen, wat de kwaliteit van de las verslechtert. Bij een bepaald uitgangsvermogen kan de koudlassnelheid echter niet onbeperkt worden verhoogd. Anders zal de verwarming aan beide zijden van de knuppelgroef de lastemperatuur niet bereiken, waardoor er sprake is van een defect of helemaal geen las.

Bij roestvast staal beïnvloedt de korte rimpelcoëfficiënt van de olie de vorming van lasnaden. Capaciteitsfiltering reduceert de rimpel tot minder dan 1%. Bij het lassen van roestvrij staal is de frequentie gewoonlijk 200 lassen met een goede taaiheid en een hoogfrequente, door hitte beïnvloede zone. . Meestal worden de binnen- en buitenwanden van de gelaste buis vanuit de lasruimte teruggespoten. Matige, continue schuimen suggereren goed dat het lasvermogen voldoende is en dat de mechanische toestand ongelijkmatig is en dat de donkere lasomstandigheden van het schuim ongelijkmatig zijn en de laskwaliteit slecht is.