De kwaliteitscontrolemethode van spiraalbuis (ssaw) is als volgt:

1. Te oordelen naar het oppervlak, dat wil zeggen bij visuele inspectie. Visuele inspectie van lasverbindingen is een eenvoudige procedure met verschillende inspectiemethoden en is een belangrijk onderdeel van de inspectie van eindproducten, voornamelijk om defecten aan het lasoppervlak en maatafwijkingen op te sporen. Over het algemeen wordt het met het blote oog waargenomen en getest met hulpmiddelen zoals standaardmodellen, meters en vergrootglazen. Als er een fout in het oppervlak van de las zit, kan er een fout in de las zitten.

2. Fysieke inspectiemethoden: Fysieke inspectiemethoden zijn methoden waarbij gebruik wordt gemaakt van bepaalde fysieke verschijnselen voor inspectie of testen. Bij de inspectie van interne defecten van materialen of onderdelen worden doorgaans niet-destructieve testmethoden gebruikt. Röntgendetectie van fouten is de meest gebruikte methode voor het niet-destructief testen van spiraalvormige stalen buizen. De kenmerken van deze detectiemethode zijn objectieve en directe, real-time beeldvorming door röntgenapparatuur, software om defecten automatisch te beoordelen, defecten te lokaliseren en de omvang van defecten te meten.

3. Sterktetest van het drukvat: Naast de afdichtingstest wordt het drukvat ook onderworpen aan de sterktetest. Meestal zijn er twee soorten hydraulische tests en pneumatische tests. Ze zijn in staat de lasdichtheid van vaten en leidingen die onder druk werken te testen. Pneumatisch testen is gevoeliger en sneller dan hydraulisch testen, en het geteste product hoeft niet afgetapt te worden, vooral niet bij moeilijk aftapbare producten. Maar het risico van testen is groter dan van hydraulisch testen. Tijdens de test moeten overeenkomstige veiligheids- en technische maatregelen in acht worden genomen om ongevallen tijdens de test te voorkomen.

4. Verdichtingstest: Voor gelaste containers die vloeistof of gas opslaan, zijn er geen dichte defecten in de las, zoals doordringende scheuren, poriën, slakken, ondoordringbaarheid en losse organisatie, enz., die kunnen worden gebruikt om de verdichtingstest te vinden. Verdichtingstestmethoden zijn: kerosinetest, watertest, watertest, enz.

5. Hydrostatische druktest Elke stalen buis moet zonder lekkage aan een hydrostatische test worden onderworpen. De testdruk is volgens de testdruk P = 2ST / D, waarbij de hydrostatische testdruk van S Mpa is, en de hydrostatische testdruk wordt bepaald door de overeenkomstige omstandigheden. 60% van de output gespecificeerd in de vormstandaard. Insteltijd: D < 508 proefdruk wordt maar liefst 5 seconden aangehouden; d ≥ 508 De testdruk wordt gedurende minimaal 10 seconden gehandhaafd.

6. Het niet-destructieve testen van lasnaden van constructiestalen buizen, stalen koplassen en ringverbindingen moet worden uitgevoerd door middel van röntgen- of ultrasoon onderzoek. Voor stalen spiraallassen die worden getransporteerd door brandbare gewone vloeistoffen, moeten 100% röntgen- of ultrasone tests worden uitgevoerd. Spiraallassen van stalen buizen die algemene vloeistoffen transporteren, zoals water, rioolwater, lucht, verwarmingsstoom, enz., moeten worden geïnspecteerd met röntgenstralen of ultrasoon. Het voordeel van röntgeninspectie is dat de beeldvorming objectief is, de eisen aan professionaliteit niet hoog zijn en de gegevens kunnen worden opgeslagen en getraceerd.