In de stalen buizenindustrie is lassen een gebruikelijke verbindingsmethode die wordt gebruikt om twee delen van een stalen buis stevig met elkaar te verbinden. De tijdens het lasproces geproduceerde lassen moeten echter worden geïnspecteerd om hun kwaliteit en betrouwbaarheid te garanderen. Hoe inspecteren we stalen buislassen? Vervolgens zal ik een aantal veelgebruikte inspectiemethoden introduceren en hun voor- en nadelen onderzoeken.

Ten eerste, uiterlijkinspectie
Uiterlijkinspectie is de eenvoudigste en meest intuïtieve methode, waarbij de kwaliteit van de las wordt beoordeeld door de vorm en oppervlaktekwaliteit van de las met het blote oog te observeren. Bij het uitvoeren van een uiterlijkinspectie dienen wij op de volgende punten te letten:
1. De vorm van de las: Onder normale omstandigheden moet de las een uniforme en gladde vorm hebben zonder duidelijke oneffenheden of defecten.
2. De oppervlaktekwaliteit van de las: Het oppervlak van de las moet glad zijn en vrij van gebreken zoals scheuren en poriën, en er moet aandacht worden besteed aan de vraag of er nog niet-gesmolten vloeimiddel op de las achterblijft. Inspectie van het uiterlijk kan echter alleen een oppervlaktereferentie opleveren en kan geen defecten in de las detecteren. Daarom is het noodzakelijk om andere methoden te combineren voor een uitgebreide inspectie.

Ten tweede, radiologisch onderzoek
Radiografische tests zijn een veelgebruikte niet-destructieve testmethode die defecten in lasnaden kan detecteren, zoals scheuren, poriën, enz. Veel voorkomende radiografische testmethoden omvatten radiografische tests met radio-isotopen en röntgentests.
1. Radiografische testen met radio-isotopen: Deze methode gebruikt radio-isotopen als stralingsbron om defecten in lasnaden te detecteren door de verzwakking van de straling te detecteren. Deze methode heeft een goed detectie-effect, maar door het gebruik van radioactieve materialen is er professioneel personeel voor nodig en bestaat er een zeker risico op milieuvervuiling.
2. Röntgenonderzoek: Bij röntgenonderzoek wordt een röntgenapparaat of een straalbuis als stralingsbron gebruikt om defecten in lasnaden op te sporen door de verzwakking van de straling te detecteren. Deze methode is relatief veilig in gebruik en veroorzaakt geen milieuvervuiling, maar de apparatuur is relatief duur en vereist professioneel personeel om de resultaten te bedienen en te interpreteren.
Radiografische tests kunnen relatief nauwkeurige informatie opleveren over interne defecten in lassen, maar het detectie-effect op kleine lassen of defecten aan het lasoppervlak is slecht.

Ten derde, ultrasoon testen
Ultrasoon testen is een veelgebruikte niet-destructieve testmethode die defecten in lasnaden detecteert door de voortplanting en reflectie van ultrasone golven. Ultrasoon testen kan defecten zoals scheuren en poriën in de las detecteren en de grootte en locatie van de defecten meten. De voordelen van ultrasoon testen zijn dat de bediening relatief eenvoudig is, de kosten laag zijn en realtime detectie kan worden uitgevoerd. Ultrasoon testen stelt echter bepaalde eisen aan de geometrie van de las en het voortplantingspad van de geluidsgolf en vereist training en bediening door professionals.

Samenvattend kan de inspectie van stalen buislassen worden uitgevoerd door visuele inspectie, radiografische inspectie en ultrasone inspectie. Verschillende methoden hebben verschillende voor- en nadelen, en de juiste methode kan worden geselecteerd op basis van de werkelijke situatie. Bij het inspecteren van de las is het noodzakelijk om aandacht te besteden aan de bedrijfsspecificaties om de nauwkeurigheid en betrouwbaarheid van de inspectieresultaten te garanderen. Tegelijkertijd moeten de gedetecteerde lasfouten op tijd worden gerepareerd en verwerkt om de kwaliteit en veiligheid van de stalen buis te garanderen.