1. Uiterlijkinspectie vanelleboog fittingen: over het algemeen is visuele inspectie de belangrijkste methode. Uit de uiterlijkinspectie blijkt dat de gebreken in het lasuiterlijk van gelaste elleboogbuisfittingen soms worden gedetecteerd door een vergrootglas van 5 tot 20 keer. Zoals ondersnijding, porositeit, lasrups, oppervlaktescheur, slakinsluiting, laspenetratie, enz. De totale afmeting van de las kan ook worden gemeten met een lasdetector of sjabloon.

2. NDT voor elleboogfittingen: controleer de gebreken zoals slakinsluiting, luchtgat en scheur in de las. Röntgeninspectie is het gebruik van röntgenfoto's om foto's van de las te maken, op basis van het negatieve beeld, om te bepalen of er defecten in de las zijn, het aantal en het type defecten. Momenteel worden röntgenonderzoek, ultrasoon onderzoek en magnetisch onderzoek veel gebruikt. Bepaal vervolgens aan de hand van de producttechnische vereisten of de las gekwalificeerd is. Op dit punt verschijnt de gereflecteerde golf op het scherm. Door deze gereflecteerde golven en normale golven te vergelijken en te identificeren, kan de grootte en locatie van defecten worden bepaald. Ultrasoon testen is veel eenvoudiger dan röntgenonderzoek en wordt daarom op grote schaal gebruikt. Ultrasoon testen kan echter alleen worden beoordeeld op basis van operationele ervaring en kan niet de basis van inspectie verlaten. Wanneer de ultrasone straal op het metalen luchtgrensvlak wordt overgebracht, zal deze breken en door de las gaan. Als er een defect in de las zit, wordt de ultrasone straal gereflecteerd op de sonde en de beer. Magnetische inspectie kan ook worden gebruikt voor interne defecten en zeer kleine scheurtjes die zich niet diep van het lasoppervlak bevinden.

3. Test van mechanische eigenschappen van elleboogfittingen: niet-destructief testen kan inherente lasdefecten opsporen, maar kan de mechanische eigenschappen van metaal in de door hitte beïnvloede laszone niet verklaren. Soms zijn trek-, slag- en buigproeven nodig voor lasverbindingen. Deze experimenten werden op een bord gedaan. De testplaat moet worden gelast met de langsnaad van de cilinder om dezelfde constructieomstandigheden te garanderen. Vervolgens werden de mechanische eigenschappen van de testplaat getest. In de praktijkproductie wordt hierbij alleen de lasverbinding van nieuwe staalsoort getest.

4. Hydrostatische test en pneumatische test van elleboogfittingen: voor de drukvaten die moeten worden afgedicht, zijn hydrostatische tests en pneumatische tests vereist om de afdichting en het drukdraagvermogen van lassen te controleren. De methode is om de container gedurende een bepaalde tijd onder de werkdruk van het water of 1,25-1,5 keer de werkdruk van het gas (het grootste deel van de lucht) te injecteren, vervolgens de drukval in de container te onderzoeken en te onderzoeken of er is elk lekkageverschijnsel, om te bepalen of de las gekwalificeerd is.