Momenteel worden stalen buizen veel gebruikt en zijn er vele soorten. Koolstofstalen buis met thermische uitzetting is daar een van. Het heeft veel voordelen, maar uiteraard niet zonder nadelen. Het volgende is een gedetailleerde uitleg van de voor- en nadelen van warmgeëxpandeerde stalen buizenfabrikanten van koolstofstalen buizen, in de hoop u te helpen dit product te begrijpen.

Voordelen vanthermische uitzettingkoolstofstalen buis:

Het kan de smeedstructuur van de stalen buis vernietigen, de korrelgrootte van de door warmte uitzetbare stalen buis verfijnen, de microstructuurdefecten elimineren, de door warmte uitzetbare stalen buis compact van structuur maken en de mechanische eigenschappen verbeteren. Deze verbetering wordt voornamelijk weerspiegeld in de walsrichting, zodat de door warmte uitzetbare stalen buis niet langer de overeenkomstige isotropie heeft en de bellen, scheuren en porositeit die tijdens het gietproces worden gegenereerd, ook kunnen worden gelast onder de functie van hoge temperatuur en hoge druk. .

Nadelen vanthermische uitzettingkoolstofstalen buis:

1. Restspanning veroorzaakt door ongelijkmatige koeling. Restspanning verwijst naar de interne zelfevenwichtsspanning zonder externe kracht. Dergelijke restspanningen komen voor in door warmte uitzetbare stalen buizen met verschillende doorsneden. Over het algemeen geldt dat hoe groter de sectiegrootte van het sectiestaal is, hoe groter de restspanning. Restspanning is van nature een zelffase-evenwicht, maar heeft nog steeds een overeenkomstig effect op de eigenschappen van stalen onderdelen onder invloed van externe krachten. Aspecten als vervorming, niet-chaos, weerstand tegen vermoeiing, etc. kunnen nadelige effecten hebben.

2. Na thermische uitzetting worden de niet-metalen insluitsels (voornamelijk samengesteld uit sulfiden, oxiden en silicaten) in de stalen buis met thermische uitzetting tot dunne platen geperst, wat resulteert in delaminatie (tussenlaag). Delaminatie zal de trekeigenschappen van de door warmte uitzetbare stalen buis in de dikterichting ernstig beschadigen, en wanneer de las krimpt, is het waarschijnlijk dat interlaminaire scheuren optreden. De gedeeltelijke rek als gevolg van laskrimp is meestal meerdere malen de rekgrens en veel hoger dan de gedeeltelijke rek als gevolg van de belasting.