Zabezpieczenie antykorozyjne zakopanych rur stalowych jest kluczową procedurą zapewniającą i przedłużającą ich żywotność. Aby warstwa izolacji antykorozyjnej dobrze przylegała do ścianki rury, najważniejsze jest odrdzewienie rury. Ogólnie rzecz biorąc, rdzę na powierzchni rury stalowej można podzielić na rdzę pływającą, rdzę średnią i rdzę ciężką, zgodnie z czasem fabrycznym, warunkami przechowywania i transportu oraz stopniem wilgotności.

Pływająca rdza: Ogólnie rzecz biorąc, gdy brama fabryczna jest krótka i przechowywana na zewnątrz, na powierzchni rury pozostaje tylko niewielka ilość cienkiej skorupy. Metaliczny połysk można odsłonić w wyniku czynności ręcznych, takich jak szczotka druciana, papier ścierny i przędza bawełniana.

Średnia rdza i ciężka rdza: Gdy termin dostawy jest długi i rura jest przechowywana na wolnym powietrzu lub wielokrotnie transportowana, a transport jest długi, powierzchnia rury będzie wyglądać na utlenioną i zardzewiałą, a plamy rdzy będą cięższe, a W ciężkich przypadkach kamień tlenkowy odpadnie.

Rury silnie skorodowane nie nadają się do systemów dostarczania pod wodą. W przypadku rur o średniej zawartości rdzy i dużych partii można przeprowadzić mechaniczne odrdzewianie za pomocą odrdzewiaczy lub metod mechanicznego piaskowania, co może poprawić wydajność pracy i zmniejszyć zanieczyszczenie ludzi i powietrza.

Jeśli wymagana jest wysoka jakość antykorozyjna, jeśli wewnętrzne i zewnętrzne ściany rury uległy rdzewieniu, można zastosować chemiczne metody usuwania rdzy, aby skutecznie usunąć tlenki z wewnętrznej i zewnętrznej powierzchni rury. Bez względu na to, jaką metodę zastosuje się do usunięcia rdzy, warstwę antykorozyjną należy poddać obróbce natychmiast po usunięciu rdzy, aby uniknąć ponownego utleniania i korozji pod wpływem powietrza.