1. Metoda wbijania pojedynczego pala
(1) Punkty konstrukcyjne. Użyj jednej lub dwóch grodzic stalowych jako grupy i rozpocznij wbijanie jednego elementu (grupy) jeden po drugim, zaczynając od jednego narożnika.
(2) Zalety: Konstrukcja jest prosta i można ją napędzać w sposób ciągły. Kafar ma krótką trasę podróży i jest szybki.
(3) Wady: Po wbiciu pojedynczego bloku łatwo jest go przechylić w jedną stronę, nagromadzenie błędów jest trudne do skorygowania, a prostość ściany jest trudna do kontrolowania.

2. Metoda palowania płatwi dwuwarstwowych
(1) Punkty konstrukcyjne. Najpierw zbuduj dwie warstwy płatwi na określonej wysokości na gruncie i w określonej odległości od osi, a następnie włóż po kolei wszystkie grodzice w płatwie. Po zamknięciu czterech narożników stopniowo wsuwaj grodzice kawałek po kawałku, schodkowo, aż do projektowanej elewacji.
(2) Zalety: Może zapewnić płaski rozmiar, pionowość i płaskość ściany szczelnej.
(3) Wady: Konstrukcja jest złożona i nieekonomiczna, a tempo budowy jest powolne. Podczas zamykania i zamykania wymagane są stosy o specjalnym kształcie.

3. Metoda ekranowa
(1) Punkty konstrukcyjne. Na każdą jednowarstwową płatew należy zastosować od 10 do 20 grodzic stalowych, aby utworzyć sekcję konstrukcyjną, którą wbija się w grunt na określoną głębokość, tworząc krótką ścianę osłonową. Na każdy odcinek konstrukcji wbij najpierw od 1 do 2 grodzic na obu końcach i ściśle kontroluj ich pionowość, przymocuj do płotu za pomocą spawania elektrycznego, a następnie wbij środkowe grodzice kolejno w 1/2 lub 1/3 wysokości wysokość grodzic.
(2) Zalety: Może zapobiegać nadmiernemu przechylaniu i skręcaniu grodzic, zmniejszać skumulowany błąd przechyłu podczas jazdy i osiągać zamknięte zamknięcie. Ponieważ wbijanie odbywa się etapami, nie ma to wpływu na konstrukcję sąsiednich grodzic stalowych.