Vlekvrye staal korrodeer, roes of vlek nie maklik met water soos gewone staal nie. Dit is egter nie ten volle vlekbestand in omgewings met lae suurstof, hoë soutgehalte of swak lugsirkulasie nie. Daar is verskillende grade en oppervlakafwerkings van vlekvrye staal om te pas by die omgewing wat die legering moet verduur. Vlekvrye staal word gebruik waar beide die eienskappe van staal en korrosiebestandheid vereis word.

Vlekvrye staal verskil van koolstofstaal deur die hoeveelheid chroom wat teenwoordig is. Onbeskermde koolstofstaal roes maklik wanneer dit aan lug en vog blootgestel word. Hierdie ysteroksiedfilm (die roes) is aktief en versnel korrosie deur meer ysteroksied te vorm[verduideliking benodig]; en as gevolg van die groter volume van die ysteroksied is dit geneig om te vlok en weg te val. Vlekvrye staal bevat genoeg chroom om 'n passiewe film van chroomoksied te vorm, wat verdere oppervlakkorrosie voorkom deur suurstofdiffusie na die staaloppervlak te blokkeer en keer dat korrosie na die metaal se interne struktuur versprei. Passivering vind slegs plaas as die proporsie chroom hoog genoeg is en suurstof teenwoordig is.