1. Voorkomsinspeksie vanelmboog pyp toebehore: oor die algemeen is die blote oogopname die hoofmetode. Deur voorkoms-inspeksie kan dit die voorkomsdefekte van sweis-elmboogpyptoebehore vind, en soms 5-20 keer vergrootglas gebruik om te ondersoek. Soos randbyt, porositeit, sweisgewasse, oppervlakkrake, slakinsluiting en -penetrasie, ens. Die vormafmeting van die sweislas kan ook deur die sweisdetektor of monster gemeet word.

2. Nie-vernietigende inspeksie van elmboogpyptoebehore: inspeksie van slak, porositeit, krake en ander defekte wat in die sweislas versteek is. X-straal-inspeksie is om X-straal te gebruik om foto's van die sweisnaat te neem, volgens die negatiewe indruk om vas te stel of daar interne defekte is, die aantal en tipe defekte. Nou die mees gebruikte is die keuse van X-straal inspeksie, sowel as ultrasoniese inspeksie en magnetiese inspeksie. Dan volgens die produk vaardigheid vereistes om te identifiseer of die sweislas gekwalifiseer is. Op hierdie punt verskyn gereflekteerde golwe op die skerm. Volgens die vergelyking en identifikasie van hierdie gereflekteerde golwe met normale golwe, kan die grootte en ligging van die defek bepaal word. Ultrasoniese foutopsporing is baie eenvoudiger as X-straal, so dit word wyd gebruik. Ultrasoniese inspeksie kan egter slegs beoordeel word deur die operasie-ervaring, en kan nie die inspeksiebasis verlaat nie. Die ultrasoniese straal word vanaf die sonde na die metaal gestuur, en wanneer dit die metaal-lug-koppelvlak bereik, breek dit en gaan deur die sweislas. As daar defekte in die sweislas is, sal die ultrasoniese straal na die sonde gereflekteer word en gedra word, want die interne defekte van die sweisoppervlak is nie diep nie en die voorkoms van die baie klein krake, kan magnetiese foutopsporing ook gebruik word.

3. Die meganiese eienskappe van elmboogpyp toets: nie-vernietigende toetsing kan die inherente defekte van die sweislas vind, maar kan nie die meganiese eienskappe van die metaal in die hitte-geaffekteerde sone van die sweislas verduidelik nie, so soms om spanning, impak, buiging en ander eksperimente op die sweislas. Hierdie eksperimente word deur die eksperimentele raad gedoen. Die toetsplaat wat gebruik word, word die beste aanmekaar gesweis met die longitudinale naat van die silinder om konsekwente konstruksietoestande te verseker. Dan word die meganiese eienskappe van die toetsplaat getoets. In die praktyk word slegs die sweislasse van nuwe staal in hierdie opsig getoets.

4. Elmboogpypdruktoets en druktoets: vir die drukvat seëlvereistes, waterdruktoets en (of) druktoets, om die seël- en drukvermoë van die sweislas na te gaan. Die metode is om 1,25-1,5 keer die werksdruk van water of gelykstaande aan die werksdruk van gas (meestal met lug) in die houer te spuit, vir 'n sekere tyd te bly, en dan die drukval in die houer te ondersoek, en te ondersoek of daar is lekkasie buite, volgens hierdie kan identifiseer of die sweislas gekwalifiseerd is.