Spiraalgelaste buisDe wrijvingadhesietheorie wordt nu algemeen aanvaard; bij statische wrijving is het werkelijke contactoppervlak evenredig met de belasting.En bij de glijdende wrijving moeten we rekening houden met de aanwezigheid van schuifkracht. Het feitelijke contactoppervlak van het spiraalvormige staal is dan het gevolg van de normale belasting en de schuifbelasting als gevolg van de gecombineerde effecten ervan.Er kan ook worden gezegd dat het vloeipunt van contact optreedt, waarbij de drukspanning veroorzaakt door de normale belasting en de tangentiële belasting van de synthetische spanning veroorzaakt door de schuifspanning gerelateerd zijn.

Wanneer spiraalgelaste buizen wrijving in de lucht veroorzaken, is er een natuurlijke vervuiling als gevolg van het oppervlaktemembraan. Het is normaal om wrijvingsverschijnsel te gebruiken. Er bestaan ​​theorieën over verontreinigde filmadhesie om het metalen oppervlak te verklaren.In feite is het grootste deel van het metalen oppervlak altijd bedekt met een dunne oxidefilm, en dus is deze wrijving op metaalwrijving, de wrijving van de oxidefilm in wezen een oxidefilm, na vernietiging van de oxidefilm is het alleen mogelijk om direct een oxidefilm te vormen. metaal-op-metaal wrijving.Wanneer een oppervlak met lage wrijving verontreinigd is en de schuifsterkte van het membraan verontreinigd is, is de groei van adhesieovergangen niet duidelijk.Toen de spiraalvormige stalen buis, toen de schuifspanning van het membraanvervuiling de schuifsterkte van het vervuilingsmembraanoppervlak bereikte, werd doorgesneden, begon de wrijving te glijden.In dit geval kan de kleefwrijvingscoëfficiënt worden uitgedrukt als f = k / v, waarbij voor de afschuifsterkte van de oppervlakteverontreinigingsfilm het vloeipunt van het metalen lichaam is.