انواع فولادهای مورد استفاده در لوله ها
فولاد کربن
فولاد کربنی حدود 90 درصد از کل تولید لوله های فولادی را تشکیل می دهد. آنها از مقادیر نسبتاً کمی از عناصر آلیاژی ساخته می شوند و اغلب در صورت استفاده به تنهایی عملکرد ضعیفی دارند. از آنجایی که خواص مکانیکی و ماشین‌کاری آن‌ها به اندازه کافی خوب است، می‌توان قیمت آن‌ها را تا حدودی پایین‌تر دانست و ممکن است برای کاربردهایی با تنش‌های بسیار کم ترجیح داده شوند. فقدان عناصر آلیاژی، مناسب بودن فولادهای کربنی را برای کاربردهای پرفشار و شرایط سخت کاهش می دهد، بنابراین در صورت قرار گرفتن در معرض بارهای زیاد، دوام کمتری دارند. دلیل اصلی ترجیح فولاد کربن برای لوله ها ممکن است این باشد که آنها بسیار انعطاف پذیر هستند و تحت بار تغییر شکل نمی دهند. آنها عموماً در صنایع خودروسازی و دریایی و حمل و نقل نفت و گاز استفاده می شوند. A500، A53، A106، A252 گریدهای فولاد کربنی هستند که می توانند به صورت درزدار یا بدون درز استفاده شوند.

فولادهای آلیاژی
وجود عناصر آلیاژی خواص مکانیکی فولاد را بهبود می‌بخشد، بنابراین لوله‌ها در برابر کاربردهای پرتنش و فشار بالا مقاوم‌تر می‌شوند. عمومی ترین عناصر آلیاژی نیکل، کروم، منگنز، مس و ... هستند که در ترکیب بین 1-50 درصد وزنی وجود دارند. مقادیر مختلف عناصر آلیاژی به روش های مختلف به خواص مکانیکی و شیمیایی محصول کمک می کند، بنابراین ترکیب شیمیایی فولاد نیز بسته به نیازهای کاربرد متفاوت است. لوله های فولادی آلیاژی اغلب در شرایط بار بالا و ناپایدار مانند صنایع نفت و گاز، پالایشگاه ها، پتروشیمی ها و کارخانه های شیمیایی استفاده می شوند.

فولاد ضد زنگ
فولاد ضد زنگ را می توان در خانواده فولاد آلیاژی نیز طبقه بندی کرد. عنصر آلیاژی اصلی در فولاد ضد زنگ کروم است که نسبت آن از 10 تا 20 درصد وزنی متغیر است. هدف اصلی افزودن کروم کمک به فولاد برای به دست آوردن خواص ضد زنگ با جلوگیری از خوردگی است. لوله های فولادی ضد زنگ اغلب در شرایط سخت که مقاومت در برابر خوردگی و دوام بالا مهم هستند، مانند در صنایع دریایی، تصفیه آب، پزشکی و صنایع نفت و گاز استفاده می شود. 304/304L و 316/316L گریدهای فولاد ضد زنگ هستند که می توانند در تولید لوله استفاده شوند. در حالی که درجه 304 دارای مقاومت و دوام بالا در برابر خوردگی است. سری 316 به دلیل محتوای کربن کم، استحکام کمتری دارد و قابلیت جوشکاری دارد.

فولاد گالوانیزه
لوله گالوانیزه یک لوله فولادی است که با لایه ای از روکش روی برای جلوگیری از خوردگی درمان می شود. پوشش روی از خوردگی لوله ها توسط مواد خورنده جلوگیری می کند. زمانی رایج ترین نوع لوله برای خطوط آبرسانی بود، اما به دلیل زحمت و زمان زیادی که صرف برش، رزوه کشی و نصب لوله گالوانیزه می شود، به جز استفاده محدود در تعمیرات، دیگر چندان مورد استفاده قرار نمی گیرد. این نوع لوله ها از قطر 12 میلی متر (0.5 اینچ) تا 15 سانتی متر (6 اینچ) تهیه می شوند. آنها در طول 6 متر (20 فوت) موجود هستند. با این حال، لوله گالوانیزه برای توزیع آب هنوز در کاربردهای تجاری بزرگتر دیده می شود. یکی از معایب مهم لوله های گالوانیزه عمر 40 تا 50 ساله آنهاست. اگرچه پوشش روی سطح را می پوشاند و از واکنش مواد خارجی با فولاد و خوردگی آن جلوگیری می کند، اما اگر مواد حامل خورنده باشند، ممکن است لوله از داخل شروع به خوردگی کند. بنابراین بررسی و ارتقای لوله های فولادی گالوانیزه در زمان های خاص بسیار مهم است.