ظهور پوشش نفتی علاوه بر استفاده برای استخراج نفت، می تواند به عنوان خط لوله انتقال مواد خام نیز مورد استفاده قرار گیرد. برای افزایش کیفیت پوشش روغن، هر پیوند در فرآیند تولید اهمیت ویژه ای دارد، به ویژه کنترل دما در طول دوره، که باید به شدت دنبال شود. تسلط بر مقررات به طور معمول، پوشش نفتی به جای روش خاموش کردن معمولی، از روش خاموش کردن دمای زیر استفاده می کند، زیرا روش خاموش کردن معمولی مقدار زیادی تنش باقیمانده را در داخل قطعه کار باقی می گذارد، در نتیجه شکنندگی را افزایش می دهد و پردازش بعدی را راحت تر می کند. خاموش کردن دمای زیر برای جلوگیری از شکنندگی بیش از حد پوشش روغن بر فرآیند بعدی است. روش اصلی عملیات این است که ابتدا دمای گرمایش را برای خاموش کردن دمای زیر، معمولاً بین 740-810 درجه سانتیگراد انتخاب کنید و زمان گرمایش معمولاً حدود 15 دقیقه است. پس از کوئنچ، تمپر انجام می شود. زمان حرارت دهی برای تمپر پنجاه دقیقه و دما باید 630 درجه سانتیگراد باشد. البته هر نوع فولادی دارای درجه حرارت و زمان گرمایشی در طول عملیات حرارتی است. تا زمانی که می تواند عملکرد قطعه کار را بهبود بخشد، پس عملیات حرارتی هدف به دست می آید.

عملیات حرارتی مهمترین فرآیند در پردازش پوشش نفتی است. اینکه آیا عملکرد و کیفیت محصول نهایی می تواند استانداردها را برآورده کند تا حد زیادی به نتایج عملیات حرارتی بستگی دارد. بنابراین، هر سازنده دارای الزامات بسیار سختگیرانه ای برای فرآیند عملیات حرارتی است و جرات نادیده گرفتن آن را ندارد. گاهی اوقات می توان از کوئنچ در دمای پایین برای کوئنچ استفاده کرد. کوئنچ در دمای پایین می تواند به طور موثر تنش باقیمانده پوشش روغن را از بین ببرد. این نه تنها درجه تغییر شکل قطعه کار را پس از خاموش کردن کاهش می دهد، بلکه پوشش روغن را به مواد خام تبدیل می کند که برای فرآیندهای بعدی مناسب تر است. بنابراین، دستاوردهای فعلی پوشش روغن از عملیات حرارتی جدا نیست. از آنجایی که فرآیند عملیات حرارتی معرفی شده است، خواه چقرمگی ضربه، عملکرد ضد تخریب یا استحکام کششی پوشش روغن، پیشرفت زیادی داشته است. بهبود بخشد.