الزامات فنی برای لوله‌های درز مستقیم: الزامات فنی و بازرسی لوله‌های درز مستقیم بر اساس استاندارد GB3092 "لوله‌های فولادی جوش داده شده برای انتقال سیالات کم فشار" است. قطر اسمی لوله جوش داده شده 6 ~ 150 میلی متر است، ضخامت دیواره اسمی 2.0 ~ 6.0 میلی متر است و طول لوله جوش داده شده معمولاً 4 ~ 10 متر است، می توان آن را از کارخانه در طول ثابت یا چندین طول حمل کرد. سطح لوله فولادی باید صاف باشد و ایراداتی مانند چین خوردگی، ترک خوردگی، لایه لایه شدن و جوش لبه ای مجاز نمی باشد. سطح لوله فولادی مجاز به داشتن عیوب جزئی مانند خراش، خراش، دررفتگی جوش، سوختگی و اسکار است که از انحراف منفی ضخامت دیواره بیشتر نباشد. ضخیم شدن ضخامت دیواره در محل جوش و وجود میله های جوش داخلی مجاز است. لوله‌های فولادی جوش داده شده باید تحت آزمایش‌های عملکرد مکانیکی، آزمایش‌های مسطح، و آزمایش‌های انبساط قرار گیرند و باید شرایط مندرج در استاندارد را برآورده کنند. لوله فولادی باید بتواند فشار داخلی 2.5 مگاپاسکال را تحمل کند و به مدت یک دقیقه نشتی نداشته باشد. استفاده از روش تشخیص عیب جریان گردابی به جای تست هیدرواستاتیک مجاز است. تشخیص عیب جریان گردابی توسط استاندارد GB7735 "روش بازرسی تشخیص عیب جریان گردابی برای لوله های فولادی" انجام می شود. روش تشخیص عیب جریان گردابی این است که پروب را بر روی قاب ثابت کنید، فاصله 3 تا 5 میلی‌متر بین تشخیص عیب و جوش را حفظ کنید و بر حرکت سریع لوله فولادی برای انجام یک اسکن جامع از جوش تکیه کنید. سیگنال تشخیص عیب به طور خودکار توسط آشکارساز عیب جریان گردابی پردازش و مرتب می شود. برای رسیدن به هدف تشخیص عیب. پس از تشخیص عیب، لوله جوش داده شده به طول مشخص شده با اره پرنده بریده شده و از طریق یک قاب فلیپ از خط تولید خارج می شود. هر دو انتهای لوله فولادی باید دارای پخ صاف و علامت گذاری شوند و لوله های تمام شده باید قبل از خروج از کارخانه در بسته های شش ضلعی بسته بندی شوند.

روش پردازش لوله فولادی درز مستقیم: لوله فولادی درز مستقیم لوله فولادی است که درز جوش آن موازی با جهت طولی لوله فولادی است. استحکام لوله فولادی به طور کلی بیشتر از لوله های جوش داده شده درز مستقیم است. می تواند از بیلت های باریک تر برای تولید لوله های جوشی با قطر بزرگتر استفاده کند و همچنین می تواند از بیلت هایی با همان عرض برای تولید قطر لوله استفاده کند. لوله های جوشی مختلف با این حال، در مقایسه با لوله های درز مستقیم با همان طول، طول جوش 30 تا 100٪ افزایش می یابد و سرعت تولید کمتر است. پس روش های پردازش آن چیست؟

1. فوالد آهنگری: یک روش پردازش فشاری که از ضربه رفت و برگشتی چکش آهنگری یا فشار پرس برای تغییر شکل و اندازه مورد نیاز ما استفاده می کند.
2. اکستروژن: یک روش فرآوری فولاد است که در آن فلز در یک سیلندر اکستروژن بسته قرار می گیرد و روی یک سر آن فشار وارد می شود تا فلز از سوراخ قالب تجویز شده اکسترود شود تا محصول نهایی با همان شکل و اندازه به دست آید. بیشتر برای تولید فلزات غیر آهنی استفاده می شود. جنس فولاد.
3. نورد: یک روش پردازش تحت فشار که در آن فلز فولادی خالی از شکاف (به اشکال مختلف) بین یک جفت غلتک دوار عبور می کند. به دلیل فشرده شدن غلتک ها، مقطع مواد کاهش یافته و طول آن افزایش می یابد.
4. کشش فولاد: روشی است که برای کاهش سطح مقطع و افزایش طول، روکش فلزی نورد شده (شکل، لوله، محصول و ...) را از سوراخ قالب می کشد. بیشتر آنها برای پردازش سرد استفاده می شود.