1. درز اتصال (یعنی درز تشکیل دهنده) لبه های اشتباهی ندارد یا لبه های اشتباه کمتر از مقدار تعیین شده است. به طور کلی، میزان لبه های اشتباه کمتر از 8٪ ضخامت صفحه است و حداکثر آن بیش از 1.5 میلی متر نیست.

2. برای اطمینان از اینکه جوش دارای عمق نفوذ و میزان رسوب مناسب است، باید اطمینان حاصل شود که پس از جوشکاری ترک نخورده یا نسوزد و همچنین باید ارتفاع جوش را کنترل کرد تا ارتفاع جوش جوش خارجی تحت تأثیر قرار نخواهد گرفت.

3. مهره جوش پیوسته و شکل است تا از جوشکاری خارجی پس از آن اطمینان حاصل شود.

4. درز جوش عیوبی مانند انحراف جوش، منافذ، ترک، سرباره شدن، جوشکاری سوختگی و پشتی نداشته باشد و انحراف مرکز از درز جوش ≤1 میلی متر الزامی است.

5. بدون سوختگی قوس، پاشش کمی، و بدون تأثیر بر روی شیب و سطح انتهای لوله.

6. درز جوشکاری با فلز پایه مطابقت دارد و خواص فیزیکی و شیمیایی فلز درز جوشکاری الزامات را برآورده می کند.