1. بازرسی ظاهریاتصالات آرنجی: به طور کلی، بازرسی چشمی روش اصلی است. از طریق بازرسی ظاهری، مشخص می شود که عیوب ظاهری جوش اتصالات لوله زانویی جوش داده شده گاهی اوقات با ذره بین 5-20 برابر تشخیص داده می شود. مانند زیر برش، تخلخل، مهره جوش، ترک سطحی، ورود سرباره، نفوذ جوش و غیره. بعد کلی جوش را می توان با آشکارساز یا قالب جوش نیز اندازه گیری کرد.

2. NDT برای اتصالات زانویی: عیوب مانند ورود سرباره، سوراخ هوا و ترک در جوش را بررسی کنید. بازرسی اشعه ایکس استفاده از اشعه ایکس برای گرفتن عکس از جوش است، با توجه به تصویر منفی برای تعیین وجود عیوب در جوش، تعداد و نوع عیوب. در حال حاضر، آزمایش اشعه ایکس، آزمایش اولتراسونیک و آزمایش مغناطیسی به طور گسترده استفاده می شود. سپس با توجه به الزامات فنی محصول، تعیین کنید که آیا جوش واجد شرایط است یا خیر. در این مرحله، موج منعکس شده روی صفحه ظاهر می شود. با مقایسه و شناسایی این امواج منعکس شده و امواج عادی می توان اندازه و محل عیوب را مشخص کرد. آزمایش اولتراسونیک بسیار ساده تر از آزمایش اشعه ایکس است، بنابراین به طور گسترده مورد استفاده قرار گرفته است. با این حال، آزمایش اولتراسونیک تنها با تجربه عملیاتی قابل قضاوت است و نمی تواند مبنای بازرسی را ترک کند. هنگامی که پرتو اولتراسونیک به رابط هوای فلزی منتقل می شود، شکسته شده و از طریق جوش عبور می کند. در صورت وجود نقص در جوش، پرتو اولتراسونیک روی پروب و خرس منعکس می شود. بازرسی مغناطیسی همچنین می تواند برای عیوب داخلی و ترک های بسیار ریز نه از عمق سطح جوش استفاده شود.

3. تست خواص مکانیکی اتصالات زانویی: آزمایش غیر مخرب می تواند عیوب ذاتی جوش را پیدا کند، اما نمی تواند خواص مکانیکی فلز را در ناحیه متاثر از حرارت جوش توضیح دهد. گاهی اوقات آزمایش های کششی، ضربه ای و خمشی برای اتصالات جوشی مورد نیاز است. این آزمایش ها روی تخته انجام شد. صفحه آزمایش باید با درز طولی سیلندر جوش داده شود تا از شرایط ساخت یکسان اطمینان حاصل شود. سپس خواص مکانیکی صفحه آزمایش مورد آزمایش قرار گرفت. در تولید عملی، فقط اتصال جوشی فولاد جدید از این نظر آزمایش می شود.

4. تست هیدرواستاتیک و تست پنوماتیک اتصالات زانویی: برای مخازن تحت فشاری که نیاز به آب بندی دارند، تست هیدرواستاتیک و تست پنوماتیک برای بررسی ظرفیت آب بندی و تحمل فشار جوش ها مورد نیاز است. روش این است که ظرف را برای مدتی به فشار کاری آب یا 1.25-1.5 برابر فشار کاری گاز (بیشتر هوا) تزریق می کنیم، سپس افت فشار در ظرف را بررسی می کنیم و بررسی می کنیم که آیا وجود دارد یا خیر. هر پدیده نشتی است تا مشخص شود آیا جوش واجد شرایط است یا خیر.