1. بازرسی ظاهریاتصالات لوله زانویی: به طور کلی، بررسی چشم غیر مسلح روش اصلی است. از طریق بازرسی ظاهری، می تواند عیوب ظاهری اتصالات لوله زانویی جوشکاری را پیدا کند و گاهی اوقات از ذره بین 5-20 برابر برای بررسی استفاده می کند. مانند گزش لبه، تخلخل، تومورهای جوشکاری، ترک های سطحی، ورود و نفوذ سرباره و غیره. بعد شکل جوش را می توان توسط آشکارساز یا نمونه جوش نیز اندازه گیری کرد.

2. بازرسی غیر مخرب اتصالات لوله زانویی: بازرسی سرباره، تخلخل، ترک و سایر عیوب پنهان در جوش. بازرسی اشعه ایکس استفاده از اشعه ایکس برای گرفتن عکس از درز جوش، با توجه به برداشت منفی برای تعیین وجود عیوب داخلی، تعداد و نوع عیوب است. در حال حاضر پرکاربردترین انتخاب بازرسی اشعه ایکس و همچنین بازرسی اولتراسونیک و بازرسی مغناطیسی است. سپس با توجه به مهارت محصول مورد نیاز برای شناسایی اینکه آیا جوش واجد شرایط است. در این مرحله امواج منعکس شده روی صفحه ظاهر می شوند. با توجه به مقایسه و شناسایی این امواج منعکس شده با امواج معمولی می توان اندازه و محل عیب را مشخص کرد. تشخیص نقص اولتراسونیک بسیار ساده تر از اشعه ایکس است، بنابراین به طور گسترده ای مورد استفاده قرار می گیرد. با این حال، بازرسی اولتراسونیک تنها با تجربه عملیات قابل قضاوت است و نمی تواند مبنای بازرسی را ترک کند. پرتو اولتراسونیک از پروب به داخل فلز فرستاده می شود و زمانی که به رابط فلز-هوا می رسد شکسته شده و از میان جوش عبور می کند. در صورت وجود عیوب در جوش، پرتو اولتراسونیک به پروب منعکس شده و تحمل می شود، برای عیوب داخلی سطح جوش عمیق نیست و ترک های بسیار کوچک ظاهر می شوند، می توان از تشخیص عیب مغناطیسی نیز استفاده کرد.

3. خواص مکانیکی آزمایش لوله زانویی: آزمایش غیر مخرب می تواند عیوب ذاتی جوش را پیدا کند، اما نمی تواند خواص مکانیکی فلز را در منطقه متاثر از گرما جوش روشن کند، بنابراین گاهی اوقات کشش، ضربه، خمش و آزمایش های دیگر روی اتصال جوش داده شده این آزمایش ها توسط هیئت آزمایشی انجام می شود. صفحه آزمایشی مورد استفاده به بهترین وجه با درز طولی سیلندر جوش داده می شود تا از شرایط ساخت و ساز سازگار اطمینان حاصل شود. سپس خواص مکانیکی صفحه آزمایش آزمایش می شود. در عمل فقط اتصالات جوش فولاد جدید از این نظر آزمایش می شود.

4. آزمایش فشار و فشار لوله زانویی: برای الزامات آب بندی مخزن تحت فشار، آزمایش فشار آب و (یا) آزمایش فشار، برای بررسی آب بندی و توانایی فشار جوش. روش به این صورت است که 1.25-1.5 برابر فشار کاری آب یا برابر فشار کاری گاز (بیشتر با هوا) به داخل ظرف تزریق می شود و مدت زمان مشخصی باقی می ماند و سپس افت فشار در ظرف را بررسی می کنیم و بررسی می کنیم که آیا نشتی در خارج وجود دارد، با توجه به آنها می توان تشخیص داد که آیا جوش واجد شرایط است یا خیر.