محدوده دمایی شکننده بر اساس لوله های دقیق را می توان به شکنندگی مزاج با درجه حرارت پایین و شکنندگی مزاج بالا تقسیم کرد.

پس از اعتدال شکنندگی لوله دقیق آلیاژ فولاد مارتنزیت خاموش در محدوده دمایی 250 ~ 400 ℃ شکنندگی فولاد خو که دمای انتقال شکل پذیر شکننده به طور قابل توجهی افزایش یافته است. این عمدتا در فولاد ساختاری آلیاژی فولادی و لوله های با استحکام بالا کم آلیاژ رخ می دهد. لوله های دقیق شکستگی شکننده از قبل شکستگی بین دانه ای یا شکستگی شبه برش و بین دانه ای مخلوط هستند. علت شکنندگی معتدل، به طور کلی در نظر گرفته می شود: (1) و سمنتیت در حین تمپر کردن به یک ورقه در مرزهای دانه آستنیت اصلی، ایجاد شکنندگی مرز دانه ارتباط نزدیکی دارند. (2) عناصر ناخالصی مانند فسفر در جداسازی مرزی دانه آستنیت نیز یکی از دلایل تعدیل شکنندگی است. لوله‌های با خلوص بالا با فسفر کمتر از 005/0 درصد، شکنندگی در دمای پایین ایجاد نمی‌کنند. فسفر در مرزهای دانه آستنیت زمانی رخ می دهد که تفکیک گرمایش آتش پس از خاموش شدن حفظ شود. فسفر در جداسازی مرز دانه آستنیت و سمنتیت در حین تلطیف در مرزهای دانه آستنیت سابق، این دو عامل باعث شکستگی ترد بین دانه‌ای می‌شوند که باعث ایجاد شکنندگی معتدل می‌شود.

عناصر آلیاژی لوله دقیق تأثیر بیشتری بر شکنندگی معتدل در دمای پایین دارند. کروم و منگنز جداسازی عناصر ناخالصی مانند فسفر را در مرزهای دانه آستنیت افزایش می‌دهند، بنابراین به شکنندگی معتدل کمک می‌کنند، تنگستن و وانادیوم اساساً تأثیری نداشتند، مولیبدن سختی یک لوله‌های با دمای انتقال شکننده را بدتر می‌کند، اما شکنندگی لوله‌ها را به اندازه کافی معتدل نمی‌کند. . هنگامی که سیلیکون می تواند بارش سمنتیت معتدل را به تعویق بیندازد، که باعث افزایش دما می شود، می توان لوله های دقیق را بهبود بخشید که شکنندگی دما رخ داده است.