فلنج های کربن فولادی در مقابل فلنج های فولادی ضد زنگ

فولاد کربنی یک آلیاژ آهن-کربن است که محتوای کربن بالاتر و نقطه ذوب کمتری نسبت به فولاد ضد زنگ دارد. فولاد کربنی از نظر ظاهر و خواص مشابه فولاد ضد زنگ است، اما محتوای کربن بالاتری دارد.

مواد مهندسی و ساختمانی مانند فولاد کربنی معمولاً در فرآیندهای صنعتی در مقیاس بزرگ از جمله ارتباطات راه دور، حمل و نقل، پردازش شیمیایی و استخراج و پالایش نفت استفاده می‌شوند.

انواع مختلفی از فولاد وجود دارد که می توان از آنها به عنوان فلنج فولادی ضد زنگ 304 یاد کرد، اما همه انواع فولاد اساساً از آهن و کربن با استفاده از فرآیند دو مرحله ای ساخته می شوند. هنگامی که کروم و نیکل به فولاد ضد زنگ اضافه می شود، مقاومت در برابر خوردگی حاصل می شود.

تفاوت بین فلنج های کربنی و فلنج های فولادی ضد زنگ
فورجینگ های ساخته شده از گریدهای A-105 اولین و رایج ترین مواد مورد استفاده برای ساخت فلنج های لوله هستند. برای کاربردهایی که به دماهای پایین تر نیاز دارند، از گریدهای A-350 LF2 استفاده می شود، در حالی که گریدهای A-694، F42-F70، برای بازده بالا طراحی شده اند. با توجه به افزایش استحکام فلنج های فولاد کربنی، مواد با عملکرد بالا به طور گسترده ای در کاربردهای خط لوله استفاده می شود.

فلنج های فولادی آلیاژی علاوه بر اینکه حاوی کروم و مولیبدن بیشتری نسبت به فلنج های فولادی کربنی هستند، برای مقاومت در برابر دمای بالا و محیط های فشار بالا طراحی شده اند. به دلیل افزایش محتوای کروم، آنها در برابر خوردگی قوی تری نسبت به فلنج های فولادی کربن معمولی دارند.

فولاد ضد زنگ حاوی نیکل، کروم و مولیبدن دومین ماده آهنگری رایج در ساخت فلنج است. رایج ترین آهنگرهای ASTM A182-F304 / F304L و A182-F316 / F316L در سری A182-F300/F400 یافت می شوند. عناصر کمیاب را می توان در طول فرآیند ذوب اضافه کرد تا نیازهای خدمات این کلاس های آهنگری را برآورده کند. علاوه بر این، سری 300 غیر مغناطیسی است در حالی که سری 400 دارای خواص مغناطیسی بوده و در برابر خوردگی کمتر مقاوم است.