Meginreglan um úthljóðsskoðun á þykkveggja óaðfinnanlegu stálpípum er sú að úthljóðsneminn getur áttað sig á gagnkvæmri umbreytingu milli raforku og hljóðorku. Eðliseiginleikar úthljóðsbylgna sem breiða út í teygjanlegum miðlum eru grundvöllur meginreglunnar um úthljóðsskoðun á stálpípum. Úthljóðsgeislinn sem gefur frá sér stefnu myndar endurkastaða bylgju þegar hann lendir í galla við útbreiðslu í stálpípunni. Eftir að bylgja sem endurspeglast galla er tekin upp af úthljóðsnemanum er galla bergmálsmerkið fengið með gallaskynjaravinnslu og gallajafngildið er gefið upp.

Uppgötvunaraðferð: Notaðu endurspeglun skurðbylgjunnar til að skoða á meðan rannsakandi og stálpípa eru á hreyfingu miðað við hvert annað. Við sjálfvirka eða handvirka skoðun skal tryggja að hljóðgeislinn skannar allt yfirborð pípunnar.
Skoða skal sérstaklega galla í innri og ytri lengdarvegg stálröra. Við skoðun á lengdargöllum dreifist hljóðgeislinn í ummálsstefnu rörveggsins; við skoðun á þvergöllum dreifist hljóðgeislinn í pípuvegg meðfram ás pípunnar. Við greiningu á lengdar- og þvergöllum á að skanna hljóðgeislann í tvær gagnstæðar áttir í stálrörinu.

Gallagreiningarbúnaðurinn inniheldur púlsendurkast fjölrása eða einnar rásar úthljóðsgallaskynjara, sem frammistaða þeirra verður að vera í samræmi við reglur JB/T 10061, svo og rannsaka, skynjunartæki, sendingartæki og flokkunartæki.