ساخت و ساز بدون شیار به روش ساخت و یا ریختن خطوط لوله (زهکش) در سوراخ های حفر شده در زیر زمین در امتدادخط لوله.روش لوله کشی، روش تونل زنی محافظ، روش دفن کم عمق، روش حفاری جهت دار، روش لوله کوبیدن و غیره وجود دارد.

(1) جک لوله بسته:

مزایا: دقت ساخت بالا.معایب: هزینه بالا.

دامنه کاربرد: خطوط لوله تامین آب و زهکشی، خطوط لوله یکپارچه: خطوط لوله قابل اجرا.

قطر لوله قابل اجرا: 300-4000 متر.دقت ساخت: کمتر از±50 میلی مترفاصله ساخت: طولانی تر.

زمین شناسی کاربردی: لایه های مختلف خاک.

(2) روش سپر

مزایا: سرعت ساخت سریع.معایب: هزینه بالا.

دامنه کاربرد: خطوط لوله تامین آب و زهکشی، خطوط لوله یکپارچه.

قطر لوله قابل اجرا: بالای 3000 متردقت ساخت: غیر قابل کنترلفاصله ساخت: طولانی

زمین شناسی کاربردی: لایه های مختلف خاک.

(3) جاده لوله ساختمانی (تونل) کم عمق مدفون

مزایا: کاربرد قوی.معایب: سرعت ساخت پایین و هزینه بالا.

دامنه کاربرد: خطوط لوله تامین آب و زهکشی، خطوط لوله یکپارچه.

قطر لوله قابل اجرا: بالای 1000 میلی متردقت ساخت: کمتر یا مساوی 30 میلی متر.فاصله ساخت: طولانی تر.

زمین شناسی کاربردی: سازندهای مختلف.

(4) حفاری جهت دار

مزایا: سرعت ساخت سریع.معایب: دقت کنترل پایین.

دامنه کاربرد: لوله های انعطاف پذیر.

قطر لوله قابل اجرا: 300 میلی متر-1000 میلی متردقت ساخت: حداکثر 0.5 برابر قطر داخلی لوله.فاصله ساخت: کوتاهتر

زمین شناسی کاربردی: برای شن، سنگریزه و لایه های آبدار قابل استفاده نیست.

(5) روش لوله کشی

مزایا: سرعت ساخت سریع و هزینه کمتر.معایب: دقت کنترل پایین.

دامنه کاربرد: لوله فولادی.

قطر لوله قابل اجرا: 200 میلی متر-1800 میلی متردقت ساخت: غیر قابل کنترلفاصله ساخت: کوتاه.

زمین شناسی کاربردی: لایه آبدار مناسب نیست، لایه ماسه و سنگریزه دشوار است.