جوشکاری زیرپوستی (SAW) یک فرآیند جوشکاری قوس الکتریکی رایج است.اولین حق ثبت اختراع در مورد فرآیند جوشکاری با قوس زیردریایی (SAW) در سال 1935 به ثبت رسید و قوس الکتریکی زیر بستری از شار دانه بندی شده را پوشش داد.این فرآیند که در اصل توسط جونز، کندی و روترموند توسعه یافته و ثبت شده است، نیاز به یک الکترود جامد یا لوله ای (با هسته فلزی) مصرفی دارد.جوش مذاب و ناحیه قوس با قرار گرفتن در زیر پوششی از شار ذوبی متشکل از آهک، سیلیس، اکسید منگنز، فلوراید کلسیم و سایر ترکیبات از آلودگی اتمسفر محافظت می شوند.هنگامی که مذاب می شود، شار رسانا می شود و یک مسیر جریان بین الکترود و کار فراهم می کند.این لایه ضخیم شار فلز مذاب را به طور کامل می پوشاند بنابراین از پاشش و جرقه و همچنین سرکوب تشعشعات شدید فرابنفش و بخارهایی که بخشی از فرآیند جوشکاری قوس فلزی محافظ (SMAW) هستند جلوگیری می کند.

SAW معمولاً در حالت خودکار یا مکانیزه کار می کند، با این حال، تفنگ های SAW نیمه اتوماتیک (دستی) با تغذیه شار تحت فشار یا گرانشی در دسترس هستند.این فرآیند معمولاً محدود به موقعیت‌های جوشکاری صاف یا افقی است (اگرچه جوش‌های موقعیت شیار افقی با آرایش خاصی برای پشتیبانی از شار انجام شده‌اند).نرخ رسوب نزدیک به 45 کیلوگرم در ساعت (100 پوند در ساعت) گزارش شده است-این در مقایسه با ~5 کیلوگرم در ساعت (10 پوند در ساعت) (حداکثر) برای جوشکاری قوس فلزی محافظ است.اگرچه معمولاً از جریان‌های بین 300 تا 2000 آمپر استفاده می‌شود، جریان‌هایی تا 5000 آمپر نیز مورد استفاده قرار می‌گیرند (قوس‌های چندگانه).

تغییرات سیم الکترود تک یا چندگانه (2 تا 5) فرآیند وجود دارد.روکش نواری SAW از یک الکترود نواری مسطح استفاده می کند (به عنوان مثال عرض 60 میلی متر در ضخامت 0.5 میلی متر).می توان از برق DC یا AC استفاده کرد، و ترکیب DC و AC در سیستم های چند الکترود رایج است.منابع تغذیه جوشکاری با ولتاژ ثابت بیشتر مورد استفاده قرار می گیرد.با این حال، سیستم های جریان ثابت در ترکیب با یک فیدر سیم سنجش ولتاژ در دسترس هستند.