Τύποι σωλήνων
Οι σωλήνες ταξινομούνται σε δύο ομάδες: σωλήνες χωρίς ραφή και συγκολλημένους σωλήνες, με βάση τη μέθοδο κατασκευής. Οι σωλήνες χωρίς ραφή σχηματίζονται σε ένα βήμα κατά την έλαση, αλλά οι λυγισμένοι σωλήνες απαιτούν μια διαδικασία συγκόλλησης μετά την έλαση. Οι συγκολλημένοι σωλήνες μπορούν να ταξινομηθούν σε δύο τύπους λόγω του σχήματος της άρθρωσης: σπειροειδή συγκόλληση και ευθεία συγκόλληση. Αν και υπάρχει συζήτηση σχετικά με το εάν οι χαλύβδινοι σωλήνες χωρίς ραφή είναι καλύτεροι από τους λυγισμένους χαλύβδινους σωλήνες, τόσο οι κατασκευαστές σωλήνων χωρίς συγκόλληση όσο και οι συγκολλημένοι σωλήνες μπορούν να παράγουν χαλύβδινους σωλήνες με ποιότητα, αξιοπιστία και ανθεκτικότητα έναντι εξαιρετικά διαβρωτικών. Η κύρια εστίαση πρέπει να είναι στις προδιαγραφές εφαρμογής και στις πτυχές κόστους κατά τον προσδιορισμό του τύπου του σωλήνα.

Σωλήνας χωρίς ραφή
Ο σωλήνας χωρίς ραφή κατασκευάζεται συνήθως σε πολύπλοκα στάδια ξεκινώντας με κοίλη διάτρηση από μπιγιέτα, ψυχρή έλξη και διαδικασία ψυχρής έλασης. Για τον έλεγχο της εξωτερικής διαμέτρου και του πάχους τοιχώματος, οι διαστάσεις του τύπου χωρίς ραφή είναι δύσκολο να ελεγχθούν σε σύγκριση με τους συγκολλημένους σωλήνες, η ψυχρή εργασία βελτιώνει τις μηχανικές ιδιότητες και τις ανοχές. Το σημαντικότερο πλεονέκτημα των σωλήνων χωρίς ραφή είναι ότι μπορούν να κατασκευαστούν με παχύ και βαρύ πάχος τοιχώματος. Επειδή δεν υπάρχουν ραφές συγκόλλησης, μπορούν να θεωρηθούν ότι έχουν καλύτερες μηχανικές ιδιότητες και αντοχή στη διάβρωση από τους συγκολλημένους σωλήνες. Επιπλέον, οι σωλήνες χωρίς ραφή θα έχουν καλύτερη ωοειδή ή στρογγυλότητα. Συχνά χρησιμοποιούνται καλύτερα σε δύσκολες περιβαλλοντικές συνθήκες όπως υψηλά φορτία, υψηλές πιέσεις και εξαιρετικά διαβρωτικές συνθήκες.

Συγκολλημένος σωλήνας
Ο συγκολλημένος χαλύβδινος σωλήνας διαμορφώνεται με τη συγκόλληση μιας ελασματοποιημένης χαλύβδινης πλάκας σε σωληνοειδές σχήμα χρησιμοποιώντας μια ένωση ή σπειροειδή ένωση. Ανάλογα με τις εξωτερικές διαστάσεις, το πάχος του τοιχώματος και την εφαρμογή, υπάρχουν διαφορετικοί τρόποι κατασκευής συγκολλημένων σωλήνων. Κάθε μέθοδος ξεκινά με μια ζεστή ράβδο ή μια επίπεδη λωρίδα, η οποία στη συνέχεια γίνεται σωλήνες τεντώνοντας την καυτή ράβδο, δένοντας τις άκρες μεταξύ τους και σφραγίζοντας τις με μια συγκόλληση. Οι σωλήνες χωρίς ραφή έχουν στενότερες ανοχές αλλά πιο λεπτό πάχος τοιχώματος από τους σωλήνες χωρίς ραφή. Οι μικρότεροι χρόνοι παράδοσης και το χαμηλότερο κόστος μπορεί επίσης να εξηγήσουν γιατί μπορεί να προτιμώνται οι λυγισμένοι σωλήνες έναντι των σωλήνων χωρίς ραφή. Ωστόσο, επειδή οι συγκολλήσεις μπορεί να είναι ευαίσθητες περιοχές στη διάδοση των ρωγμών και να οδηγήσουν σε θραύση σωλήνων, το φινίρισμα των εξωτερικών και εσωτερικών επιφανειών του σωλήνα πρέπει να ελέγχεται κατά την παραγωγή.