Ихроҷи лӯлаи нафт бо сабабҳои зиёд ба амал меояд, дар зер баъзе чизҳои зерин мавҷуданд.
Баъзе аз пайи яктарафаи фоида, кам кардани сармоягузорӣ ба иншооти ҳифзи бехатарӣ рақобати шадид дар иқтисоди бозорӣ, бо мақсади кам кардани хароҷот, аз паи даромади баланд, одамон зуд муваффақият ба даст меоранд, аксар вақт имкониятҳо мавҷуданд, беэътиноӣ ба бехатарӣ, кам кардани сармоягузории иншоотҳои ҳифзи бехатарӣ.Гайр аз ин, корхонаи давлатии нефти корхонаи пешцадам ба шумор меравад, зеро он корхонадои давлатй дар «стод» аст, махз чунин тасаввуроти нодуруст баъзе родбаронро ба бепарвоии идеявй, хунукназарона нисбат ба идоракунии истедсолот ва процессдои сохтмон, сайти истеҳсолӣ медаванд, медаванд, мечакад, маҳз оқибатҳои идоракунии нодурусти он, метавонад аз усулҳои гуногуни идоракунии резиш баҳра барад, аксар вақт нуқсонҳоро пайдо мекунад.Тарҳрезии қубурҳо бо сабабҳои беасос нуқсонҳои модарзодӣ мавҷуданд, ки дар натиҷа қубур яке аз ихроҷи қубурҳои асосии нафт мебошад.Одатан тавассути пайвасти қубур қисми сохтори мӯҳр ва маводи мӯҳр ё қубурҳои интиқоли фишори миёна, ҳарорат, табиат ё шароити муҳити зист номувофиқ аст.Ҳангоми насби қубур, риоя накардани раванди амалиётии фармоиш, он бевосита ба сифати насби қубур вобаста аст ва ба ин васила ба ихроҷи қубур таъсир мерасонад.

Нокомии маводе, ки иншоотро ташкил медиҳад, сабаби асосии бевоситаи ихроҷ мегардад.Аз ин рӯ, механизми нокомии маводи тадқиқотӣ воситаи муассири пешгирии ихроҷ мебошад.Мувофиқи маълумоти оморӣ, зангзанӣ, тарқишҳо, фарсудашавӣ ва ғайра ба вайроншавии моддӣ оварда мерасонад, ки боиси пошидани сабабҳои асосӣ мегардад.Агар қубур кафшер porosity, slag ё не воридшавӣ, меандохтанд қубур тарқишҳо, блистер;қубуре, ки аз абрешим осеб дидааст;кубурҳои кӯҳна;консентратсияи стресс, ки аз шиддати он коҳиш ёфтааст;шикастани мӯҳр ва ин боиси рахти қубур мегардад.

Бо сабабҳои дар боло овардашуда боиси рахна шудани қубури нафт гардида, барои пешгирӣ намудани ихроҷ чораҳои муассир андешида, барои пешгирӣ кардани ихроҷ қабатҳои мудофиавӣ бунёд карда шаванд.
Аввалан, аз чихати идеологй бояд фахмиши «пешгирии рехтан ба баланд бардоштани самаранокии иктисоди баробар аст» таъсис дода шавад.Сониян, кор карда баромадани тадбирхои дурусти хочагидорй оид ба мустахкам намудани интизоми мехнат, ки ин тадбири мухимми пешгирй кардани ходисахо мебошад.
Сониян, пеш аз насб кардани қубур дар марҳилаҳои пешакии қубур бояд корҳои омодагӣ ва азхудкунии ҳолатҳои мушаххасро фаҳманд: аз ҷумла раванди қубур, хусусияти кор, истифодаи фишор, шароити муҳити зист ва талаботи махсус;ихроҷи иҷозатдодашуда аз сабаби андозаи қубур мустақиман сармоягузории лоиҳаи лӯла ва бехатарии фаъолият алоқаманд аст ва аз ин рӯ, бояд ба таҳқиқоти ҳамаҷониба, ба таври қатъӣ мувофиқи стандартҳои дахлдори миллӣ барои муайян кардани лӯлаи рахти иҷозатдодашуда асос ёбад, то "адолатро бо дараҷа" ;дар шароити муқаррарии истифодаи лӯлаи пешгӯишаванда барои ноил шудан ба мақоми пойдору озод ихроҷ ҷинсӣ.Дар ҳоле, ки барои ихроҷи қубур метавонад ҳангоми кор ва ҳолатҳои фавқулодда рух диҳад, барои таҳияи чораҳои пешгирикунандаи нигоҳдории амалӣ ва боэътимод.

Он исбот кард, ки ихроҷ аксар вақт табобати минбаъдаро талаб мекунад, нархи пардохтро дучанд мекунад.Дар пешазинтихоботй ва сохтмон тадбирхои профилактикии фаъолона андешида шаванд, ки ба таври самарабахш ходисахои пошиданро кам карда, зарарро кам кунанд.Аз ин рӯ, таъкид Пешгирии рехтан, пеш аз сармоягузорӣ гузаронида мешавад, ҳам зарурӣ, балки фоидаи иқтисодӣ.