Μετά την επεξεργασία σβέσης και σκλήρυνσης των σωλήνων χωρίς ραφή, τα παραγόμενα εξαρτήματα έχουν καλές περιεκτικές μηχανικές ιδιότητες και χρησιμοποιούνται ευρέως σε διάφορα σημαντικά δομικά μέρη, ειδικά σε αυτές τις μπιέλες, τα μπουλόνια, τα γρανάζια και τους άξονες που λειτουργούν υπό εναλλασσόμενα φορτία. Αλλά η σκληρότητα της επιφάνειας είναι χαμηλή και δεν είναι ανθεκτική στη φθορά. Το Tempering + το σβήσιμο επιφάνειας μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη βελτίωση της επιφανειακής σκληρότητας των εξαρτημάτων.

Η χημική του σύσταση περιέχει περιεκτικότητα άνθρακα (C) 0,42~0,50%, περιεκτικότητα σε Si 0,17~0,37%, περιεκτικότητα σε Mn 0,50~0,80%, και περιεκτικότητα σε Cr<=0,25%.
Συνιστώμενη θερμοκρασία θερμικής επεξεργασίας: κανονικοποίηση 850°C, σβέση 840°C, σκλήρυνση 600°C.

Οι κοινοί σωλήνες από χάλυβα χωρίς ραφή κατασκευάζονται γενικά από υψηλής ποιότητας δομικό χάλυβα άνθρακα, ο οποίος δεν κόβεται πολύ σκληρά και εύκολα. Χρησιμοποιείται συχνά σε καλούπια για την κατασκευή προτύπων, άκρων, οδηγών κ.λπ., αλλά απαιτείται θερμική επεξεργασία.

1. Μετά το σβήσιμο και πριν από τη σκλήρυνση, η σκληρότητα του χάλυβα είναι μεγαλύτερη από το HRC55, το οποίο είναι κατάλληλο.
Η υψηλότερη σκληρότητα για πρακτική εφαρμογή είναι HRC55 (υψηλής συχνότητας απόσβεσης HRC58).

2. Μην χρησιμοποιείτε τη διαδικασία θερμικής επεξεργασίας ενανθράκωσης και σβέσης για χάλυβα.
Μετά το σβήσιμο και το σκλήρυνση, τα εξαρτήματα έχουν καλές περιεκτικές μηχανικές ιδιότητες και χρησιμοποιούνται ευρέως σε διάφορα σημαντικά δομικά μέρη, ειδικά σε αυτές τις μπιέλες, τα μπουλόνια, τα γρανάζια και τους άξονες που λειτουργούν υπό εναλλασσόμενα φορτία. Αλλά η σκληρότητα της επιφάνειας είναι χαμηλή και δεν είναι ανθεκτική στη φθορά. Το Tempering + το σβήσιμο επιφάνειας μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη βελτίωση της επιφανειακής σκληρότητας των εξαρτημάτων.

Η επεξεργασία ενανθράκωσης χρησιμοποιείται γενικά για εξαρτήματα βαρέως τύπου με επιφάνεια ανθεκτική στη φθορά και ανθεκτικό στην κρούση πυρήνα και η αντοχή της στη φθορά είναι υψηλότερη από το σβήσιμο και τη σκλήρυνση + το σβήσιμο επιφάνειας. Η περιεκτικότητα σε άνθρακα στην επιφάνεια είναι 0,8-1,2%, και ο πυρήνας είναι γενικά 0,1-0,25% (0,35% χρησιμοποιείται σε ειδικές περιπτώσεις). Μετά τη θερμική επεξεργασία, η επιφάνεια μπορεί να αποκτήσει πολύ υψηλή σκληρότητα (HRC58–62) και ο πυρήνας έχει χαμηλή σκληρότητα και αντοχή στην κρούση.